نامه بیست وسوم نادر ابراهیمی

عزیز من!
زندگی
، بدون روزھای بد نمی شود؛بدون روزھای اشک و درد و خشم و غم.
اما، روزھای بد، ھمچون برگھای پائیزی ، باور کن که شتابان فرو می ریزند، و در زیر پاھای تو، اگر بخواھی،
استخوان می شکنند، و درخت، استوار و مقاوم بر جای می ماند.
عزیز من!
برگھای پائیزی، بی شک، در تداوم بخشیدن به مفھوم درخت و مفھوم بخشیدن به تداوم درخت، سھمی از یاد
نرفتنی دارند...