اگر از کسی متنفری از قسمتی از خودت در او متنفری، چیزی که از ما نیست نمی‌تواند افکار ما را مغشوش کند .
آسیب دیده همیشه درهای رویاهایش کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید که شرایط ما را دگرگون می سازد .
کسی که درون من است
زود گریه اش می گیرد !
خیلی زود رنج !
اما زود و به آسانی هم شاد می شود !
حتی لواشک ترش آلو هم او را ذوق زده می کند !! و از دویدن لذت می برد !
عاشق صدای باران ؛ و بعداز ظهر ها ست .....
و چقدر خدا را شکر می کند که هنوز هم سادگی و پاکی کودکی اش را نگاه داشته است .
هنوز وقتی تنها می ماند از صدای رعد و برق می ترسد !!
گاهی از جوب های بزرگ هم می ترسد و دست کسی را می گیرد ؛ برای پریدن !
آخر هنوز یادش مانده روز بارانی شدیدی که درونش افتاد !!!
هنوز هم وقتی دست دراز می کند ، حسرت گرفتن ستاره ها به
سر انگشتانش می ماند !
کسی که درون من است تو را دوست دارد ...!
اشکهای دیگران را مبدل به نگاههای پر از شادی نمودن بهترین خوشبختی هاست .
مردان بزرگ همچون کوه اند که هر چه از آن ها دورتر می شویم عظمت آن ها بیشتر آشکار می گردد .