نامه بیست و یکم نادر ابراهیمی

عزیز من!
خوشبختی نامه ای نیست که یک روز، نامه رسانی، زنگ در خانه ات را بزند و آن را به دست ھای منتظر تو
بسپارد. خوشبختی،ساختن عروسک کوچکی ست از یک تکه خمیر نرم شکل پذیر...به ھمین سادگی، به خدا
به ھمین سادگی؛ اما یادت باشد که جنس آن خمیر باید از عشق و ایمان باشد نه ھیچ چیز دیگر...
خوشبختی را در چنان ھاله ای از رمز و راز ، لوازم و شرایط، اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو نبریم که
خود نیز درمانده از شناختنش شویم...
خوشبختی، ھمین عطر محو و مختصر تفاھم است که در سرای تو پیچیده است...